ကြၽန္ေတာ္ တို႕အားလုံး သမိုင္းေရးေနသည္ - Boycott ?
by MyanmarElection Watch on Thursday, September 16, 2010 at 5:04pm
( ျပည္တြင္းမွ Blogger တဦး ေရးသား ေပးပို႕သည္ )
ကၽြန္ေတာ္ စာမေရးျဖစ္တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနၿပီျဖစ္ပါတယ္။ စာမေရးျဖစ္ေပမယ့္ သတင္းေတြကိုေတာ့ မျပတ္တမ္း ဖတ္ျဖစ္၊ ၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္။ ေမြးကတည္းက ျပည္တြင္းမွာပဲ တပ္မေတာ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ တမိသားစုလံုး အသားက်လာတာဆိုေတာ့ အခုလို အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ေျပာင္းေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ အသံေတြ က်ယ္က်ယ္လာတာနဲ႔အမွ် ရင္ထဲမွာတစ္မ်ိဳးေတာင္ ခံစားရ ျဖစ္မိတယ္။
အခုအေျပာင္းအလဲက ဘယ္လိုပဲေျပာေျပာ၊ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေမွ်ာ္လင့္ေမွ်ာ္လင့္ သိပ္ေတာ့ ဟန္လွတယ္ မဟုတ္တာကို တျဖည္းျဖည္းေတြ႕လာရတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ခံစားရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အရြယ္၊ ကၽြန္ေတာ့္အသိအျမင္အရ အခုလို အေျပာင္းအလဲမ်ိဳး ေတြ႕ၾကံဳရတာကို လူငယ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေက်နပ္မိတယ္။ ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သမိုင္းျဖစ္စဥ္မွာ ဝင္ေရာက္စီးေျမာခြင့္ ရတယ္လို႔ ယူဆတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါ။
ဒီမိုကေရစီဟာ ေနာက္ဆံုးပန္းတိုင္မဟုတ္ဘူး လို႔ ေျပာတဲ့သူရွိသလို၊ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ ဒီမိုကေရစီ မဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာၾကတာလဲ ရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္အယူဝါဒအားလံုးကို မျငင္းပါဘူး။ သူ႔အယူအဆနဲ႔သူ၊ သူ႔ ရပ္တည္ခ်က္နဲ႔ သူေတာ့ မွန္တာပဲလို႔ ျမင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဘက္ေျပာင္းၾကည့္ႏိုင္ဖို႔ပဲ ၾကိဳးစားပါတယ္။
အခုအေျပာင္းအလဲက ေမွ်ာ္လင့္သေလာက္ေတာ့ လံုးဝျဖစ္မလာေတာ့ဘူးဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူငယ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ့္ကေတာ့ ျဗဳန္းကနဲ နတ္ျပည္ခုန္တက္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵမဟုတ္ပါဘူး။ အေျပာင္းအလဲတစ္ခုကို ေတာင့္တတာပါ။ အဲဒီအေျပာင္းအလဲက ေကာင္းခ်င္မွ ေကာင္းမယ္ဆိုတာကို သိထားပါတယ္။ ပိုဆိုးေကာင္းေတာင္ ဆိုးသြားႏိုင္တယ္လို႔လည္း ၾကိဳတြက္ထားပါတယ္။ ဒါနဲ႔မ်ား ဘာေၾကာင့္ ေျပာင္းလဲခ်င္ေနရသလဲလို႔ ေမးစရာရွိပါတယ္။
ရိုးရိုးပဲ ေတြးေျပာရရင္ေတာ့ဗ်ာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို အရင္က ဘဘႀကီးတစ္ေယာက္တည္း လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္တာကေန လူအမ်ား ဝိုင္းေျပာႏိုင္၊ ပါဝင္ေဆြးေႏြးႏိုင္တဲ့ အေနအထားကို ေကာင္းေကာင္းမေကာင္းေကာင္း စမ္းၾကည့္လိုက္ခ်င္တယ္။ လူအမ်ားဆိုရာမွာလည္း စစ္တပ္ အစိတ္ျဖစ္ျဖစ္၊ ၾကံ့ဖြံ႔နဲ႔ တစညအမ်ားစုပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဒီမိုကရက္တစ္အင္အားစု တစ္မူးသားပဲပါပါ ခင္ဗ်ာ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးကို မယံုလို႔ပါ။
ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိသေလာက္ ေျပာၾကည့္ပါရေစ။ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံျဖစ္ဖို႔ နည္းလမ္းမ်ားစြာ ရွိပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ လက္ရွိ အေနအထားက အၾကပ္အတည္း ကာလထဲမွာ ျဖစ္ေနပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ဖိလစ္ပိုင္လို လူထုအင္အား အသံုးျပဳၿပီး လူထုလႈပ္ရွားမႈနဲ႔ သြားလို႔ရႏိုင္မလားဆိုတာ ပထမဆံုး စဥ္းစားမိပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ခက္ပါလိမ့္မယ္။ မရဘူးေတာ့ မေျပာလိုပါဘူးခင္ဗ်ာ ဒါေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္ခက္ပါလိမ့္မယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ ထိုင္းႏိုင္ငံကို ဥပမာျပဳၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ ရွပ္နီအေရး မေအာင္ျမင္ခဲ့တာကို ၾကည့္မိတာေၾကာင့္ပါ။ ျမန္မာ တပ္မေတာ္ရဲ့ စြမ္းရည္ ကိုလည္း ၁၉၉၀ ကစလို႔ ၈၈ အေရးအခင္းနဲ႔ စက္တင္ဘာ ေရႊဝါေရာင္ လႈပ္ရွားမႈေတြကိုၾကည့္ရင္ သိႏိုင္ပါတယ္။ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ရဲ့ စြမ္းရည္ဟာ ထိုင္းစစ္တပ္နဲ႔ ယွဥ္ၾကည့္ရင္ ေတာ္ေတာ္ကြာတယ္ဆိုတာ သိသာပါတယ္။ စြမ္းရည္ဆိုရာမွာ စစ္ေရးစြမ္းရည္ထက္ ႏိုင္ငံေရး အက်ပ္အတည္းအေပၚ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းမႈ စြမ္းရည္ကို အဓိက ရည္ရြယ္လိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလမ္းဟာ ေတာ္ေတာ္ခက္ပါလိမ့္မယ္။
ေနာက္ဒုတိယတစ္နည္းက လက္နက္ကိုင္ၿပီး အျပဳတ္တိုက္တဲ့ နည္းေပါ့ခင္ဗ်ာ။ အဲဒါကလည္း ၁၉၉၀ကေန အခုအခ်ိန္ ၂၀၁၀ အထိ လက္နက္ကိုင္ အင္အားစုေတြအေနနဲ႔ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ေအာင္ျမင္ေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့တာကို ၾကည့္ရင္ ဒီနည္းဟာလဲ လြယ္တယ္၊ မလြယ္ဘူး ဆိုတာထက္ ပိုတာကို သိႏိုင္ပါတယ္။
တတိယနည္းကေတာ့ တိုင္းရင္းသားေသြးစည္းညီညြတ္ေရးနဲ႔ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရးေပါ့ခင္ဗ်ာ။ အဲဒါလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ားက အေလွ်ာ့ေပးတာေတာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးက မေလွ်ာ့ခဲ့တဲ့အတြက္ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ အတြင္း ဘာထူးျခားမႈမွ မရွိခဲ့တာသိသာပါတယ္။
အဲေတာ့ဒီသံုးနည္းက မလြယ္ဘူးဆိုရင္ အျခားဘာနည္းမ်ား က်န္ပါေသးသလဲ ခင္ဗ်ာ..။
ကၽြန္ေတာ္ၾကားဖူးတာတစ္ခုရွိပါတယ္။ အာဏာရွင္မ်ားဟာ သူတို႔ေသမွပဲ အာဏာကို စြန္႔ပါတယ္တဲ့။ သူတို႔ အသက္ရွိေနသေရႊ႕ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ လြယ္လြယ္နဲ႔ အာဏာကို မစြန္႔ပါဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးဟာ အသက္ ၇၈ ႏွစ္ရွိပါၿပီ။ သူရွိေနသေရြ႕က အေျပာင္းအလဲဆိုတာ မေသခ်ာပါဘူး။ ဘယ္အခ်ိန္ေသမလဲ ဆိုတာလဲ ဘယ္သူမွ ေသခ်ာမေျပာႏိုင္ပါဘူး။
အာဏာရွင္ႀကီးဆီက ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကသူေတြလား
၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ တစ္ခုတည္းကေနၿပီးေတာ့ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံကို ဘယ္လိုမွ ခ်က္ျခင္း တန္းမသြား ႏိုင္ဘူးဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ တိုင္းျပည္အေျပာင္းအလဲဟာ အခု ေရြးေကာက္ပြဲ တစ္ခုတည္း ကေနၿပီး လံုးဝအေျဖမထြက္ႏိုင္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ေကာင္းေကာင္းႀကီး လက္ခံပါတယ္။
ဒီပြဲဟာ လြတ္လပ္မႈလည္းမရွိဘူး။ မွ်တဖို႔ကလည္း ခက္လိမ့္မယ္။ ဒီမိုကေရစီ က်င့္ထုံးေတြ၊ စံႏႈန္းေတြနဲ႔ မညီဘူး။ အဲဒါေတြအားလံုး မွန္ပါတယ္။ သို႔ေပမယ့္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ဘယ္အာဏာရွင္ကမွ ေရြးေကာက္ပြဲ ဒီမိုကေရစီက်င့္ထံုးေတြနဲ႔ အညီလုပ္ေပးတယ္လို႔ မၾကားဖူးပါဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ အခုလို တိုင္းရင္းသား ေသြးစည္း ညီညြတ္ေရးတို႔၊ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရးတို႔ကို ေတာင္းဆိုေနတာဟာ ဒီအာဏာရွင္ႀကီးဆီက ရႏိုင္မယ္၊ ရလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ၿပီးေတာ့မ်ား ေတာင္းဆိုေနၾကသလားဆိုတဲ့အေတြး ဝင္မိပါရဲ့ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးေရးဆိုတဲ့ အဓိက ပန္းတိုင္ကို ခ်ည္းကပ္ႏိုင္ဖို႔ ဒီမမွ်တတဲ့ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုနဲ႔ ေရးဆြဲထားတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဆန္႔က်င္ ဗြိဳက္ေကာက္ လုပ္ျခင္းအားျဖင့္ ဦးသန္းေရႊဆိုတဲ့ အာဏာရွင္ႀကီးကို ဖိအားေပးႏိုင္မယ္လို႔ NLD ကမ်ား ေမွ်ာ္လင့္ေနသလားလို႔ ေတြးမိပါတယ္- ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးေရး ရရင္ေရာ လိုခ်င္တဲ့ေျပာင္းလဲမႈကို ရႏိုင္မွာ ေသခ်ာသလား ခင္ဗ်ာ။
ပန္းတိုင္တူေနၿပီလား ဦးသန္းေရႊနဲ႔ ဗြိဳက္ေကာက္မ်ား
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေဟာင္း ဦးတင္ဦးဟာ ၂၄ ႏွစ္အတြင္းမွာ ဧရာဝတီတိုင္းကို ပထမဆံုးအၾကိမ္ ခရီးသြားၿပီး ျပန္ေရာက္ခဲ့တယ္လို႔ RFA စာမ်က္ႏွာကေန သိရပါတယ္။ သူ႔ရဲ့ဇာတိေျမကို ျပန္သြားခြင့္ရတာ ေျပာခြင့္ ဆိုခြင့္ ရတာကို ၾကားရလို႔ ဝမ္းသာရပါတယ္။
NLD ပါတီဝင္မ်ားဟာလည္း အရင္က ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက မရရွိခဲ့တဲ့ အထိမ္းအမွတ္ စည္းေဝးလုပ္မယ္၊ အဂါၤေန႔ ဝတ္ျပဳဆုေတာင္းမယ္၊ ေၾကျငာခ်က္ထုတ္မယ္ ကစလို႔ ျမန္မာျပည္အႏွံ႔ ခရီးထြက္ဖုိ႔အထိ တို႔ကို အခုဆို လြတ္လြတ္လပ္လပ္သြားလာလို႔ ရေနပါတယ္။ ဒါေတြလုပ္ႏိုင္ကိုင္ႏိုင္ျဖစ္ေနတာဟာ အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးမ်ား စိတ္ေကာင္းႏွလံုးေကာင္း ဝင္ေနတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ လို႔ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မထင္ပါဘူး။ အခုလို သြားခြင့္လာခြင္႔ ေျပာဆိုခြင့္ ေပးေနတာဟာ NDF အေပၚမွာ NLD ရဲ့ အျပဳအမူနဲ႔ ဆက္စပ္ေနလိမ့္မယ္လို႔ ယူဆမိပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ကေတာ့ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီေတြကို အာဏာရွင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးက ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ပါဝင္ယွဥ္ၿပိဳင္ေစခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ကို အႏိုင္ရသြားဖို႔အထိေတာ့ လိုလားမွာ မဟုတ္တာ ေသခ်ာပါတယ္။ အခုေရြးေကာက္ပြဲမွာ သူ႔လူအမ်ားစုကိုပဲ အႏိုင္ရေစခ်င္မွာပါ။ NLD က NDF ပါတီကို အတိုက္အခံလုပ္ေနျခင္း က ဦးသန္းေရႊ NLD ကို လြတ္လပ္စြာ သြားလာ ေဟာေျပာခြင္ ့ေပးထားျခင္းနဲ႔ တိုက္ရုိက္ ဆက္စပ္ ေနလိမ့္မယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။
ဗြိဳက္ေကာက္နဲ႔ တိုင္းရင္းသားမ်ားအေျခအေန
ဗြိဳက္ေကာက္ကို တိုင္းရင္းသားေတြအေနနဲ႔ ဘယ္လိုျမင္သလဲ ဆိုတာဟာလဲ အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္တခ်က္ပါ။
ကၽြန္ေတာ္ၾကားရသေလာက္ေတာ့ ရခိုင္ဘက္မွာဆိုရင္ ရခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈပါတီက စစ္ေတြမွာ တိုင္းေဒသႀကီး ႏွစ္ေနရာ၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ တစ္ေနရာနဲ႔ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္မွာ တစ္ေနရာ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ ျပိဳင္ဖို႔ ရခိုင္တိုင္းရင္းသား အေယာက္ငါးဆယ္ထြက္တယ္ဆိုပဲ ခင္ဗ်။ အဲဒါကို ရခိုင္ျမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖေတြက မဲနဲ႔ ေလးေယာက္ျပန္ေရြးတယ္လို႔ ၾကားမိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္မဘက္မွာ အမတ္ေလာင္းမရွိလို႔ အခက္ေတြ႕ ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ရခိုင္ပါတီက အေယာက္ငါးဆယ္ ထြက္တယ္လို႔ ၾကားရတာက တမ်ိဳးစဥ္းစားစရာရပါတယ္။ အဲေတာ့ ဗမာေတြဘက္မွာသာ ဗြိဳက္ေကာက္စဥ္းစားႏိုင္ေပမယ့္
တိုင္းရင္းသားေတြ အေနနဲ႔ သူတို႔လူမ်ိဳးေတြ ရတဲ့ေနရာကေန ရဖို႔ၾကိဳးစားတာ ေတြ႕ရေတာ့ တိုင္းရင္းသားေတြေနရာမွာ ဗိြဳက္ေကာက္ ရဖို႔ ခက္လိမ့္မယ္ထင္တယ္။ ရခိုင္ေျခာက္ဖြဲ႔ ေပါင္းထားတာက ၉၀ ခုႏွစ္ ကထက္ စည္းလံုးတယ္လို႔ ေျပာဆိုေနၾကတာကို လက္ခံရမွာပါ။
တိုင္းရင္းသား ဗမာကြာျခားမႈကိုလည္း အေတြးပြားမိတယ္။ ဒီမိုအင္အားစုမ်ားက ဗြိဳက္ေကာက္အသံက်ယ္ၿပီး မဲမေပးမယ့္ ဘာေၾကာင့္ပဲျဖစ္ေနျဖစ္ေန ႀကံ့ဖြံ႔နဲ႔ တစညကို မဲေပးမယ့္ သူမ်ားကေတာ့ သူတို႔မဲသူတို႔ ေပးၾကမွာပဲလို႔ ထင္မိပါတယ္။
ေရြးေကာက္ပြဲက တဆင့္ဘာေမွ်ာ္လင့္သလဲ
အယင္ကေတာ့ တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစု ၁၈ ပါတီေလာက္ေပါင္းရင္ ေရြးေကာက္ပြဲ မွာ ၅၃ ရာႏႈန္းေလာက္ ႏိုင္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒါဆိုရင္ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ဥပေဒအခ်ိဳ႕ ျပဳလို႔ရမယ္။ ျပည္သူဆီကို အသံေတြ ထြက္ႏိုင္မယ္။ ေျပာႏိုင္မယ္။ political process စလို႔ရမယ္လို႔ ထင္မိခဲ့ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္နားလည္သေလာက္အရ အခု စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္မ်ားကို ေကာက္ခံေနတဲ့ ပို႔ကုန္တင္ပို႔မႈက ရေငြစုစုေပါင္းရဲ့ ၁၀ ရာခိုင္ႏႈန္း အခြန္ဟာ ဥပေဒနဲ႔ ျပဌာန္းထားတာမဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ အဲဒီျပႆနာ အတြက္ လႊတ္ေတာ္ေခၚလို႔ရတဲ့အခါမွာ ဒီလို ဥပေဒမရွိဘဲ ပို႔ကုန္ခြန္ကို ၁၀ ရာခိုင္ႏႈန္း အခြန္ေကာက္ခံမႈကို ဖ်က္သိမ္းဖို႔ဆိုတဲ့ ဥပေဒကို တင္မယ္ဆိုရင္ ၾကံ့ဖြံ႔က အမတ္ေလာင္း ဦးေဌးျမင့္၊ ဦးခင္ေရႊ၊ ဦးဝင္းျမင့္တို႕ ျငင္းမယ္မ်ားယူဆမိၾကပါသလားခင္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ၅၁ ရာႏႈန္းေတာင္ ေက်ာ္ဦးမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ သမၼတႀကီးဟာ ဦးသန္းေရႊျဖစ္ဦးေတာ့ သူဟာ ဒါကို မဖ်က္သိမ္းေပးဘူးဆိုရင္ မီဒီယာက တစ္ဆင့္ ၉၂ ရာႏႈန္းေက်ာ္နဲ႔ အတည္ျပဳထားတဲ့ အေျခခံဥပေဒကို သမၼတႀကီးက အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ ေနာက္တြန္႔ ေနပါတယ္လို႔ ဖြလို႔ရပါတယ္။ ဒါမ်ိဳးအခြင့္ရလာတာကို political process ရွိလာတယ္လို႔ ဆိုရမွာပါ။
ဒါမယ့္ တိုင္းျပည္ကံၾကမၼာက အဲလိုလုပ္ခြင့္ မျပဳဘူးလားမသိဘူးခင္ဗ်ာ။ ပါတီအသီးသီးက ထြက္လာတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္မယ့္ အမတ္ေလာင္း အမည္စာရင္းကိုၾကည့္ၿပီး အဲဒါကို ခန္႔မွန္းၾကည့္မိတယ္။ အားေလ်ာ့ သြားမိပါတယ္။အဲ့ဒီလို ျဖစ္ရတာ ဘယ္သူေတြမွာ တာဝန္ရွိသလဲ၊ NDF ပါတီ အမတ္အေရ အတြက္နဲေအာင္ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုမ်ား ဘက္က ဘယ္သူေတြ ဘာေတြလုပ္ ခဲ့တယ္ ဆိုတာ သမိုင္းက မွတ္တမ္းတင္မွာပါ။ ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ မင္းတို႕ တာဝန္ ျပီးဆုံးျပီ ၊ NDF လည္း လူတရာေက်ာ္ဘဲ ျပိဳင္ႏိုင္ေတာ့တယ္၊ ေရွ႕ကို မင္းတို႕ မလိုေတာ့ဘူး ဆိုျပီး NLD ပါတီ ဖ်က္ေပးလိုက္ပါျပီ၊ ဘာဆက္လုပ္မလည္းေတာ့ မသိပါ။
အရင္က ကၽြန္ေတာ္ေမွ်ာ္လင့္မိတဲ့ အေျခအေန အဲေလာက္ မေသခ်ာဘူးေတာ့ ဆိုရင္ေတာင္မွ ေနာက္ တစ္ဆင့္က သံုးဆယ္ရာႏႈန္းေလာက္ ဒီမိုအင္အားစု ႏိုင္ရင္လည္း လႊတ္ေတာ္ေခၚခြင့္ ရႏိုင္ေသးတယ္။ လႊတ္ေတာ္ေခၚၿပီး အသံထြက္ေအာင္ လုပ္ရင္းကေန Political process ကို စႏိုင္ေအာင္ လုပ္လို႔ရမယ္ ဆိုတာက ေနာက္ထပ္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အလင္းေရာင္ တစ္ခုေပါ့ခင္ဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္က ေျပာတယ္။ “ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႕ ပတ္သက္ျပီးေတာ့လည္း ဘာမွ ၾကိဳေျပာတာမ်ိဳးမရွိဘဲ အေျခအေနကို ေစာင့္ၾကည့္ျပီးမွ ေရွ႕ကိုတစ္လွမ္းခ်င္းေလာက္ပဲ တစ္ဆင့္ျပီး တစ္ဆင့္ ခ်ျပေနတာကိုေတာင္ သေဘာမေပါက္ေသးရင္ေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲကို လက္ခံသူအားလံုး သမိုင္းတရားခံ ျဖစ္ၾကမွာပဲ” လို႔ ဆိုတယ္ခင္ဗ်။ ဒါဟာ အမွန္ပဲခင္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သမိုင္းတရားခံ ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။“သမိုင္းတရားခံမျဖစ္ခ်င္ရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆန္႔က်င္ရမွာပဲ။ သြားရမယ့္လမ္းက ဗြိဳက္ေကာက္ပဲဗ်။ ဘာအာမခံခ်က္ကိုမွ ေပးမထားပဲနဲ႕ ဘယ္လိုပဲ အေၾကာင္းျပျပ မျမင္ရတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲျပီး ကာလကို ေကာင္းလာမယ္လို႕ အေကာင္းျမင္မေပးႏိုင္စရာ အေၾကာင္းကို မရွိဘူး။” မိတ္ေဆြ NLD ေဟာင္း ၾကီး တဦး ကေန႕တိုင္းေျပာေနပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ျပန္ေမးေနမိတာက ဒါဆို ဘာဆက္လုပ္ၾကမွာလဲ။ ဗြိဳက္ေကာက္ၿပီးရင္ ဘာလုပ္မွာလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ၉၀ ရလာဒ္ကို ေလးစား အသိအမွတ္ျပဳတယ္။ အန္တီစုရဲ့ အရည္အခ်င္းနဲ႔ ေခါင္းေဆာင္မႈကို ယံုတယ္ခင္ဗ်။ အန္တီစုသာရွိရင္ သူ႔ေခါင္းေဆာင္မႈ ေနာက္ကေန သူတင္တဲ့လမ္းကို ရဲရဲလိုက္ဝံ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အေကာင္းျမင္ၾကည့္ခ်င္မိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အန္တီ အျပင္ကို ေရာက္ခ်ိန္မွာ ေရြးေကာက္ပြဲက ၿပီးသြားၿပီ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ နတ္သၾကားမ်ား ေပးတဲ့ အေျဖမ်ိဳး တခုဘဲအားကိုး စရာရွိပါလိမ့္မယ္။
အခုအန္တီစု ေျပာေနတဲ့၊ ေျပာေနတယ္လို႔ ထြက္ေနတဲ့ အန္တီ့ အသံမ်ားဟာ သူကိုယ္တိုင္ေျပာတဲ့ အသံျဖစ္တာ ေသခ်ာပါသလား။ ကၽြန္ေတာ္မသိဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားၿပီး ေျပာမိျခင္းပါ။ အန္တီစုဟာ ၂၀၀၃ခုႏွစ္ ေမလက ဒီပဲရင္းမွာ ျဖစ္တဲ့ကိစၥကစလုိ႔ ျပည္သူနဲ႔ မထိေတြ႕ရတာ အခုအခ်ိန္ထိပါ။ သူဟာ ဦးဥာဏ္ဝင္းနဲ႔ေတြ႕တယ္။ ႏိုင္ငံျခားသား သံတမန္မ်ားနဲ႔ သံုးေလးႀကိမ္ေတြ႕ခြင့္ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ျမင္ရ ၾကားရသေလာက္က သူအျပင္နဲ႔ဆက္ဆံရတာ အဲတစ္ခုပဲ ရွိပါတယ္။
ေနာက္ထပ္ အေရးအႀကီးဆံုးျဖစ္တဲ့ အန္တီစုနဲ႔ ထိေတြ႕တာအမ်ားဆံုးက ေလလႈိင္းက ေရဒီယို အသံသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေရဒီယို သတင္းမ်ားဟာ အင္မတန္မွ အားကိုးရပါတယ္။ ျပည္တြင္းမွာ မၾကားရ မသိရတဲ့ သတင္းမွန္သမွ်ကို ေရဒီယိုကသာပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရရွိတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ေရဒီယိုအသံမ်ားက သတင္းမ်ားကိုသာ လႊင့္ေပးႏိုင္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ တကယ့္ အစစ္ အမွန္အေျခအေနကို ထင္ဟပ္ႏိုင္မယ္ဆိုတာ ေျပာရခက္ပါတယ္။
ကိစၥတစ္ခုကို တပတ္လည္ေအာင္ ၾကည့္ႏိုင္ျမင္ႏိုင္ဖို႔ဟာ မွန္ကန္တဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားကို ခ်ႏိုင္ဖို႔အတြက္ အေရးအႀကီးဆံုး အခ်က္ျဖစ္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ယံုၾကည္ပါတယ္။ ျပည္တြင္းျပည္ပက တကယ့္ အေျခအေနအမွန္ေတြ၊ အသံအစစ္အမွန္ေတြကိုသာ အန္တီစု ၾကားရမယ္၊ သိခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ ပိုမိုခိုင္မာ ရွင္းလင္းတဲ့ ရပ္တည္ခ်က္၊ အေတြးအျမင္ေတြ ထြက္ေပၚလာမလားလို႔ ခန္႔မွန္းမိပါတယ္။ အန္တီစုဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွလံုးသားထဲက ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္နဲ႔ အျမဲတမ္းရွိေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
လက္ရွိအေျခအေနက တကယ့္အၾကပ္အတည္းပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံရဲ့ အေျခအေနဟာ အာဏာရူးႀကီးရဲ့ စိတ္ကူးေပါက္ရာ မူဝါဒမ်ားထဲမွာ ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ေနတာပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ဘယ္ေတာ့ ေသမယ္ဆိုတာ ဘယ္သူမွမသိ ႏိုင္ပါဘူး။ဒါေပမဲ့ သူေသသြား ရင္ဆိုျပီး ၾကိဳတင္ ျပင္ဆင္ ထားသူဆိုလို႕ နာေရး သတင္း ေရးဖို႕ ၾကိဳစုထားတဲ့ ဂ်ာနယ္လစ္ တခ်ိဳ႕သာရွိပါတယ္။ ေနာက္လူ dialogue စကားေျပာခ်င္ေအာင္ လုပ္ထားၾကတာ မေတြ႕ဘူးပါဘူး။
အဲေတာ့ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကေတာ့ မဲေပးဖို႔တစ္ခုပဲရွိပါတယ္။ နီနီ၊ ရဲရဲ၊ ဝါဝါ၊ စိမ္းစိမ္း၊ မဲေပးရပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဒီမိုကေရစီအေရးကို အားေပးမယ္လို႔ မထင္တဲ့ျခေသၤ့မ်ား၊ လႊတ္ေတာ္ေခၚရဲမယ္လို႔ မထင္တဲ့ ျခေသၤမ်ားကို လံုးဝမဲေပးမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အခု အမတ္ေလာင္း မ်ားထဲက ေျပာရဲဆိုရဲရွိတဲ့သူ၊ လႊတ္ေတာ္ေခၚရဲမယ္လို႔ ေသခ်ာတဲ့သူကိုမဲေပးမယ္။ ဒါေမယ့္ ဒီမိုကေရစီကို လိုလားတဲ့ လူငယ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အင္အားမ်ားတဲ့ ခေမာက္ကို အဓိက မဲေပးမယ္။ အန္တီစုလြတ္လာရင္ အန္တီစု တင္တဲ့လမ္းကို လိုက္မယ္။ အခု NLD ေတြကိုေတာ့ လုပ္ပုံကိုင္ပုံ ၾကည့္ျပီး ကြၽန္ေတာ္ ႐ိုးသားတယ္လို႕ မထင္ဘူး။ သေဘာထားခ်င္း မတူတဲ့ တခ်ိန္က လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစု တခုကို ေခ်မႈန္းေနတဲ့ အဲဒီ လူမ်ားကို ကြၽန္ေတာ္ ၾကည္ညိဳလို႕ မရေတာ့ဘူး။ ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ေရြးခ်ယ္ခ်က္ပါပဲ။
’’ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးက ဘယ္ေလာက္ပဲ တႏိုင္ငံလံုးၿပိဳင္ၿပိဳင္၊ ခေမာက္ပါတီနဲ႔ ယွဥ္လာရင္ ခေမာက္ (NDF) ကို မဲထည့္ပါ။ NDF မရွိတဲ့ ေနရာမွ တစညကို မဲေပးပါ။ တိုင္းရင္းသားပါတီနဲ႔ယွဥ္ရင္ တိုင္းရင္းသားပါတီကို မဲထည့္ပါ။ ၁ဝဝ ရာခိုင္ႏႈန္းမွာ တပ္က အစိတ္ရွိေနၿပီ။ က်န္တဲ့ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္းမွာ က်ေနာ္တို႔က ၆ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းႏိုင္ရင္ က်ေနာ္တို႔ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ရွိၿပီ။’’ ဟု ရခိုင္ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ တေယာတ္ က မဇၥ်ိမကို ေျပာခဲ့တယ္၊ သိပ္မိုက္တယ္ဗ်။
ဘယ္လိုပဲ ေျပာင္းေျပာင္း၊ ဘယ္ေလာက္ဖိုးပဲ ေျပာင္းေျပာင္း၊ တပဲဖိုး ေလာက္ပဲ ေျပာင္းဦးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ကေတာ့ ကႏာၱရထဲက ေရတစ္စက္လို တန္ဖိုးထားမိမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္ပက ဆရာတို႕ ေရ ခင္ဗ်ားတို႕ အေၾကာင္းျပလို႕ေကာင္းေအာင္ ဒီမိုကေရစီ ႏႈန္းစံ မ်ားလဲ မေပၚဘူး၊ ခင္ဗ်ား တို႕လဲ ျပန္မလာပါဘူး ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္သိ ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အေမွာင္ထဲ ကကြၽန္ေတာ္ တို႕ ဘဝ ကို သနား သလိုလို နဲ႕လုပ္စားေနၾကတာ ကို ေတာ့ ကန္႕ကြက္လိုက္ပါတယ္။ ေဟာ့ဒီစာပိုဒ္ေလး ဖက္ၾကည့္ပါ။
Optimistic and sometimes painfully idealistic, the bloggers are strongly opposed to the government but are fed up with what is written about Burma from outside the country: media reports, blogs written by political exiles and human rights websites are all damning of the junta but offer nothing positive, they say. "They are just attacking the regime and nothing else," (Burma's junta can't escape from the net - Asia, World - The Independent www.independent.co.uk) တိုးတက္မႈ မရွိတဲ့ အေမွာင္ကမာၻထဲမွာ ေနခဲ့ၾကရတဲ့ ႏွစ္ေပါင္းက ငါးဆယ္ ရွိၿပီေလ။
No comments:
Post a Comment